http://sarbazyy.blogfa.com/post-19.aspx
بخشی از مطلب (توجخ کنید که مطلب سات 87 نوشته شده):
از ابتدای سال جدید میلادی تعداد کشورهایی که سربازی اجباری را حذف کردند از ۱۰۰ به ۱۰۶ کشور رسید. لذا مطلب قبلی را که در مورد وضعیت سربازی در جهان بود را به روز کردم. ای کاش ایران ۱۰۷ باشه! آرزو که بر جوانان عیب نیست!
http://sabazghayeb.blogsky.com/1392/11/11/post-15/%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%B3%D8%B1%DA%AF%D8%B4%D8%A7%D8%AF%D9%87-%DB%8C%DA%A9-%D8%B3%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B2-%D8%BA%D8%A7%DB%8C%D8%A8-%D8%A8%D9%87-%D8%A2%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D9%85%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D9%85-%D8%B4%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D8%B2%DB%8C
http://www.zaaq.ir/soldiering-21.html
این متن رو هم بخونید جالبه
بخشی از متن از ادرس بالا
یه زمانی برام سوال بود که چرا بعضی پسرا اینجورین
دختره کاملا صادقانه بهش میگه که عاشقشه
پسره هم یا قبول میکنه ولی بعد چندسال بعد میگه برای زندگیم برنامه هایی دارمو باید به هم بزنیم یا از همون اول میگه
اید سته از پسرا رو درک نمیکردم کار به بقیه ندارم
حالا یه مقدار درکشون میکنم
من میواستم فوق لیسانس بخونم و بعدم دکتری
میخواتسم استارت اپ خودمو راه بندازم
ولی الان...
الان درگیر خدمت لعنتی سربازیم
درگیر قوانین کثافت خونه ی ایران
از ایران متنفرم
حالم از همه مسئولا به هم میخوره
خدایا من نمیخوام توی این لجن خونه به دنیا باشم
نمیخواستم بین بیسواد هایی به دنیا بیام که روزی دو دقیقه مطالعه دارن
کسایی که مغزاشون بسته و مشت هاشون گره شده اس
نه سوادی نه علمی نه فکری
یه مشت عوضیم سو استفاده میکنن ازشون
احمق گیر اوردن
هر قانون و هرکثافت کاری میکنن
دوسال عمرم رو برای چی باید بدم
من توی دوسال گذشته حدود ده تا زبون برنامه نیوسی و طراحی وب یادگرفتم
چرا باید دوسال عمرم رو حروم کنم
به جرم تولد توی ایران
به خدا نمیگذرم
زندگیم خراب شده
روزای خوب زندگی به هدر میره
باید الان زندیم رو بکنم ولی نشستم به تصمیمهای یه مشت عوضی فک میکنم
به خدا نکیذرم
نمیبخشم
چرا با مردم این کارو میکنن
یه مشت لجن
یه مشت دزد حروم زاده
خدالعنتشون کنه
بابا من ادممم یه بار زندگی میکنم چرا اینجوریم میکنین
شما فرض کن توی یه حکومتی زندگی میکنی که انننننننننننقدر به فکر مردمشون هستن که میگن اقا از کشور های خارجی میریم و لباس و وسایل میخریم و مففففت میریزیم تو مملکت
اون وقت چه اتفاقی میافته؟
برای درک بهترش فرض کنید که خوتون توی تولیدی لباس باشید
یا توی تولیدی ماشین یا هر کار تولیدی دیگه
چه اتفاقی میافته براتون؟
بیکار میشید
بی پول میشید
ضعیف میشید
درسته که هنوزم راه هایی برای کسب درامد دارید نثلا اینکه یه محصول جدید تولید کنید که جای دیگه دنیا نباشه که بخوان مفت وارد کننن
ولی کار چقدر سخت تر میشه؟
حالا وضعیت برای برنامه نویس ها و افراد خلاق این شکلیه
توی مملکتی که دزدی ازاده به رای چند مرجع که قراره مثلا به مسسائل روز هم اگاه باشن!!!!!!
میذارن نرم افزاری که قیمتش ده ها میلیون تومن هست(مثثل ویژوال استادیو) مفت دانلود بشه
یا نرم افزارهایی مثل افیس و ...
یا فیلم ها و کارتون های بزرگ دنیا
یا ...
و نتیجه چی میشه؟
خودتون قضاوت کنید
سر در فرودگاه های ایران باید به زنن به ممکلت دزد ها خوش اومدید
به ممکلت کسانی که ادعاشون پوش خرو پاره میکنه و در عمل...
ادمای دور و بر و ه نگاه میکنم اکثرا یه سری ایرادات مشابه دارن
الگو داره
الگوشم مشخه
من
من خوبیام توی دیگرانه و بدیام توی دیگران
تعریف از خود نباشه، خوبیای ادمای دور و برم زیاده ولی بدیاشون خیلی رو مخه
گاهی اوقات اصطلاحا یه جورایی گاو نه من دوش میکندشون
کارای خوبشون هم درست دیده نمیشه سر تنبلی و بی برنامگی و غیر حرفه ای بازی
من درخت نیستم
عوض میشم
یه کشور عقب افتاده جهان سومی با مسئولای عقب افتاده تر
بعضی از مردم دنیا اعتقادشون به اینه که ادم بعد از مرگ دوباره متولد میشه رد یه قالب دیگه
یعنی میشه یه ادم دیگه و از نو شروع میکنه
حالا توی هربار زندگی ، هرچقدر ادم خوبی باشه توی زندگی بعدی توی موقعیت بهتری به دنیا میاد
فک کنم من توی زندگی قبلی یه قتلی چیزی کرده بودم که تو ایران به دنیا اومدم
با توجه به این که پروژه و امتحانات و پیگیری سربازی نیمه اول سالمو به نابودی کشید
میخوام یه نیمچه برنامه و چهارتا هدف دست یافتنی برای نمیه دوم سالم بچینم
دیگه اگر خدا بخواد تا اخر شهریور مشخص میشه این سربازی لعنتی عاقبتش چی میشه و کجا میافتم و چند ماه باید عمرم و حرومه یه مشت حروم لقمه بکنم که نشستن و دم از امام زمان میزنن و گند میزنن به زندگیه ما
چند روز پیش داشتم از خونه میرفتم بیرون
همین که داشتم در رو میبستم از لای در یه نگاه به داخل هم انداختم
مامانم رو دیدم که جلو تلوزیون نشته بود و میوه میخورد و یه لبخندی موقع بسته شدن در بهم زد
یه حسی بهم دست داد
یه حس مخلوط از خوب و بد
یه حس مثل دیدن یه ویدیو که ماله 15 ساله پیشه
میبینید ادم این وقتا چه حسی میشه؟ حس خوبی داره ولی حسرت هم میخوره که کاش اون روزا برگردن
من توی اون روزا هستم ولی درگیر کار و درس و سربازی و ...
انگار نمیرسم ازش لذت ببرم ، یعنی لذتم میبرما ولی اون قدی که باید ببرم نمیبرم
مطمئنم این روزا خاطره مشه
از اون خاطره هایی که اشک رو چشای ادم جاری میکنه
کاش بتونم انقدر این روزا رو خوب کنم که وقتی خاطره شد بهشون نگاه کنم ، یا تو ذهنم یاداوریشون کنم و فقط لذت ببرم
فقط افتخار کنم که من اون روزها رو جه خوب ساختم
فک میکنم اگر این روزا بهترین رفتارها رو با مامان و بابا و داداشم و خانمم و دوستم داشته باشم میتونم همچین حسیرو در اینده به وجود بیارم
باید یه کم جلوی ناراحتی های کوچیک روزانه مقاومت کنم
کمتر عصبی شم
کمتر به خاطر مسائل مسخره درگیر کنم فکرمو
اینده نگر تر باشم
به زندگی کلی تر نگاه کنم
یادمه یه زمانی روی یه برگه داشتم فکرامو مینوشتم و نوشتم"زندگی مثل یه بازیه کامپیوتریه"
کلی هم توضیح بعدش نوشتم که شاید بعدا اینجا هم قرارش دادم
اما بعده ها همین جمله رو از افراد بزرگ هم خوندم و فهمیدم یه تفکر غلط نیست (به احتمال زیاد)
واقعا زندگی مثل یه بازیه
باید بهترین بازیکن باشم تا هم الان لذت بیشتر ببرم هم بعد از تموم شدن بازی
به امید خدا
